Gazeta.pl > Częstochowa > Aktualności >
Rozpada się dworek Krasińskich w Złotym Potoku
Rozpada się dworek Krasińskich w Złotym Potoku Tadeusz Piersiak 2006-12-03,
Przez dach leje się woda. W drewnianym pokryciu są dziury jak pięść. Szans na naprawę przed zimą nie widać
Zwiedzający muzeum słynnego wieszcza, widzą, jak deszczówka spływa po ścianie, tuż obok gablot z pamiątkami po Zygmuncie Krasińskim. Na zewnątrz jest żółta plama zacieku, w której zakwita grzyb, a nad nią czernieje dziura po wyłamanych deszczułkach gontu.
- Dziury w dachu są od kilku lat - mówi Anna Wasiak, obsługująca ekspozycję w Złotym Potoku. - Dyrekcja próbowała je w przeszłości łatać prowizorycznie, ale niewiele to daje. Jeśli zimą spadnie tyle śniegu co przed rokiem, gont może się zapaść.
Na dachu widoczne są rdzawe plamy czegoś (plastiku? blachy?), czym załatano dach. Wygląda to okropnie.
Ostatnie remonty robione były w końcu lat 90. - Później nie udawało się nam już zdobyć pieniędzy na naprawy. Marszałek województwa odrzucał wnioski ze względu na nieuregulowany stan prawny budynku - mówi Janusz Jadczyk, dyrektor Muzeum Częstochowskiego. Utrzymuje ono ekspozycję muzealną, ale formalnym właścicielem dworku w Złotym Potoku (jak i sąsiedniego pałacu) jest Skarb Państwa.
Ile potrzeba pieniędzy, by dach i ściany doprowadzić do dobrego stanu? Dla porównania: zakończony niedawno remont zagrody włościańskiej w częstochowskim parku Staszica kosztował 600 tys. zł. Dworek Krasińskich jest kilkakrotnie większy.
- Może od Urzędu Miasta Częstochowy dostałbym 15-20 tys. zł, ale to wyrzucanie pieniędzy na doraźne łatanie dziur - głośno myśli dyr. Jadczyk.
Partycypację w kosztach remontu deklaruje też gmina Janów, w której znajduje się Złoty Potok. Warunek: wojewoda musi rozwikłać kwestie własnościowe. - I to szybko, bo obydwa budynki - pałac i dworek - degradują się w szybkim tempie - mówi wójt Adam Markowski. - Pałac nie ma lokatorów i stoi nieogrzewany. Lepiej więc, żeby przyszedł prywatny właściciel i zadbał o swój majątek- ocenia.
Wójt ma na myśli spadkobierców Raczyńskich, którzy od kilkunastu lat walczą o zwrot kompleksu pałacowego. - Zabiegi Stefana Dembińskiego z Warszawy oraz jego brata z Paryża są coraz bliższe sukcesu - uważa Janusz Jadczyk. - Początkowo roszczenia dotyczyły wyposażenia, ale w czerwcu dowiedziałem się, że panowie znaleźli inwestora zainteresowanego pałacem i dworkiem.
Sprawy własnościowe nie rozstrzygną się, niestety, przed zimą. - Właśnie wczoraj dostałem skandaliczną odpowiedź Ministra Rolnictwa [majątek przejęto po wojnie na szkołę rolniczą - przyp. red.], z której wynika, że mimo wydanego po raz czwarty na naszą korzyść orzeczenia NSA władza wykonawcza znów będzie dzielić włos na czworo. Ma bowiem po raz kolejny analizować problem! - powiedział nam Stefan Dembiński. - Decyzje odsuwają się więc znów co najmniej o pół roku.
Czy Dembińscy, jeśli dopną swego i odzyskają majątek, utrzymają muzeum Zygmunta Krasińskiego? - Nie pora mówić o naszych planach wobec zabudowań w Złotym Potoku - odpowiada Stefan Dembiński.
Złoty Potok Krasińskich
Osada Potok (pierwsza wzmianka w 1153 r.) należała do Odrowążów, a potem do Pilawitów, którzy od nazwy miejscowości przyjęli nazwisko Potoccy. Z czasem do nazwy rodowej siedziby dodali przymiotnik "Złoty". W 1851 r. dobra kupili Krasińscy. Ojciec wieszcza, Wincenty, wybudował tu pałac. W 1857 r. przyjechał do niego syn Zygmunt z rodziną. Wkrótce jednak, po śmierci córki Elżbietki, zrozpaczony poeta wyjechał i już do Polski nie wrócił. W 1859 r. Zygmunt Krasiński, umierając, pozostawił majątek swojej córce Marii, która wyszła za mąż za Edwarda Aleksandra Raczyńskiego. Ostatnimi właścicielami Złotego Potoku byli hrabiostwo Stefania oraz Karol Raczyńscy.
Po II wojnie światowej posiadłość przejęło państwo. W dworku urządzono mieszkania dla nauczycieli szkoły rolniczej, umieszczonej w sąsiednim pałacu. Gdy w połowie lat 80. powstał nowy kompleks szkolny z domem nauczyciela, dworek przeznaczono na muzeum Krasińskich.
Zarejestruj
FAQ
Galeria
Szukaj