Miejsce na tyle charakterystyczne,że problemu z odgadnięciem nie powinno być chociaż szczegółów widać niewiele. Dla utrudnienia fotka przerobiona została na "obraz olejny"

Znam tylko jedną taką aleję na Jurze, ładny widok jest z góry, szkoda tylko że drewniany budynek na górze grupka miejscowych przerabia co jakiś czas na szalet/melinę...

_________________
JuraPolska.com - z nami poznasz Jurę - usługi przewodnickie, wycieczki piesze, rowerowe po Jurze K-Cz; spływy kajakowe Pilicą, Liswartą, Nidą.
Kajakiem, pieszo, rowerem między Wartą, Nidą i Pilicą - blog wycieczkowy.
Towarzystwo Jurajskie

Alejka też nieco ucierpiała podczas ostatniej wichury. Na dole dwie czy trzy brzozy uszkodziły płot i bramę więc profilaktycznie kilka następnych poszło pod piłę. Dostałem informacje od p.Stefana Jurkowskiego- poety,laureata wielu nagród - że inicjatorem obsadzenia brzozami alejki był jego dziadek,pochowany w Pilicy uczestnik powstania styczniowego Ludwik Jurkowski http://powstanie1863.zsi.kielce.pl/index.php?id=p07 O sobie Stefan Jurkowski pisze: „…jestem bezpośrednim, rodzonym wnukiem powstańca styczniowego. Tak, mój dziadek Ludwik Jurkowski (1840-1913) brał udział w Powstaniu u Langiewicza w randze kapitana. Ojciec mój urodził się w 1886 r., zmarł w 1976. Późno się ożenił, w 1946 roku, a mnie sprokurował w 1948. Oczywiście, dziadka nie znałem, ale to nie zmienia faktu, że dzieli mnie z tym powstańcem tylko jedno pokolenie. Osobliwość, prawda? Ciekawe, czy jestem jedynym w Polsce obecnie wnukiem (bo nie pra, ani prapra) styczniowego powstańca?”

Michał, zobacz do nr 2 "Jurajskich krajobrazów" str. 11 - aleja brzozowa na szlaku rowerowym w Lesie Krzemionka - od fotki różni się chyba tylko brakiem budynku.

Nie, to nie to - aleja w zagadce alkosandra nie jest zbyt długa, ale bardzo stroma z pięknymi widokami wokół i prowadzi w sumie bardzo ciekawe wręcz unikalne w skali Północnej Jury miejsce. Natomiast znalazło by się jeszcze kilka brzozowych alej ale w większości będą ona praktycznie płaskie...

_________________
JuraPolska.com - z nami poznasz Jurę - usługi przewodnickie, wycieczki piesze, rowerowe po Jurze K-Cz; spływy kajakowe Pilicą, Liswartą, Nidą.
Kajakiem, pieszo, rowerem między Wartą, Nidą i Pilicą - blog wycieczkowy.
Towarzystwo Jurajskie

z drugiej strony wyraźniej widać,że górka jest niczego sobie.

Przeurocza alejka na Górę św. Piotra i Pawła w Pilicy.

To miejsce ma swoją niepowtarzalna atmosferę o każdej porze dnia i roku. Drewniana dzwonnica,murowana zakrystia-jedyna pozostałość po drewnianym kościółku św,Piotra a wokół stary cmentarzyk otoczony kamiennym murem na którym pochowani są między innymi członkowie rodziny Moesów.W rodzinnym grobowcu leży zmarły w 1986 roku Władysław Moes-wnuk Chrystiana Moesa-pierwowzór postaci Tadzia z noweli Tomasza Manna „Śmierć w Wenecji”. Obok pod kamienna płytą spoczywa Alfred Łaszowski - krytyk literacki,prozaik i publicysta. Współpracownik pisma „Po Prostu”, autor powieści „Psy gończe”, „Noc Mediolańska” i zbioru esejów „Literatura i styl”. Jest nagrobek Mathilde Boese - niezidentyfikowana przeze mnie osoby z bliskiej rodziny. Żona Christiana Augusta Moesa-Constantia- była z domu Boese. Pochowanych jest tu kilka osób z rodziny Dzierżykraj-Morawskich powiązanych z Moesami dwoma małżeństwami. Długo można opowiadać historię tego miejsca bo według niepotwierdzonych informacji zaczyna się ona w roku Xi wieku