Majowy weekend wykorzystaliśmy na wizytę w okolicach Tomaszowa Mazowieckiego. Oprócz Tomaszowa zaszczytu goszczenia przedstawicieli Jury dostąpiły Spała, Inowłodź, Studzianna -Poświętne, Smardzewice, Sulejów i Drzewica. Na rozgrzewkę był spacer po znanych już zakątkach - do „Niebieskich Źródeł” i do „Skansenu rzeki Pilicy” gdzie przybyło parę nowych eksponatów. Żółta kartka należy się muzeum miejskiemu w Tomaszowie za zamknięty obiekt w najbardziej turystyczny weekend w roku. W Spale natrafiliśmy na „targi staroci” więc czas przeznaczony na wizytę w tej miejscowości upłynął na łażeniu między straganami

W Inowłodziu zerknęliśmy na prace budowlane prowadzone w ruinach zamku. Według tablicy informacyjnej trwa tam „Rozbudowa i adaptacja z częściową rekonstrukcją” . Przynajmniej rzecz została nazwana po imieniu. Podobne działania wiele lat temu, bo jeszcze za czasów premiera Mościckiego i na jego polecenie, przeszedł tutejszy romański kościół św.Idziego. Była to niefortunna interwencja w romańska bryłę zabytku,podobna do tej którą na początku XX wieku przeżyło Giebło, chociaż przyniosła nieco mniej szkody zewnętrznym walorom zabytku. Wieża została podwyższona o jedna kondygnację. Na szczęście nadbudowana część wieży wyraźnie odcina się inaczej obrobionym kamieniem. Do wnętrza nie udało się nam wejść a tam ingerencja była zdecydowanie bardziej brutalna. Efekt, znany jedynie z fotografii, jest miły dla oka ale bez wartości historycznej. Pomnikowy przykład tego co może powstać na styku nauki i polityki. Przyjemne wrażenie robi zagospodarowanie otoczenia kościoła a widok na Pilicę jest stamtąd piękny. Jedynym mankamentem jest brak informacji przy wjeździe w wąska drogę prowadzącą w pobliże kościoła,że kilkaset metrów dalej znajduje się dogodny parking połączony z kościołem schodami. W efekcie turyści parkują na poboczach zaraz za skrzyżowaniem. Lekki szok wywołał sklep spożywczo-monopolowy w dawnej synagodze. Na ścianach pozostałości malowideł i hebrajskie inskrypcje a pod ścianami regały z towarem. Zdecydowanie większy szok wzbudziła informacja uzyskana od autochtona,że podobno obecny właściciel oficjalnie kupił obiekt od Żydów. Warto zajrzeć do „Starego młyna” we Fryszerce przy trasie 48,kilka kilometrów za Inowłodzem gdzie dzisiaj zamiast mielić mąkę hoduje się ryby. Smażony jesiotr prosto z wody był przepyszny

Kościół i klasztor księży Filipinów w Studziannej-Poświętnem przyniosły wrażenia podobne jak kiedyś bazylika w świętokrzyskim Klimontowie. Takiego obiektu nie powstydziłyby się wielkie miasta. Dodatkowy plus za to,że obiekt był bez problemu dostępny a z nabyciem przewodników za "co łaska" nie było problemu.

Opactwo w Sulejowie to czwarty , po Koprzywnicy, Jędrzejowie i Wąchocku pocysterski obiekt, który mieliśmy okazję zwiedzać. Imponuje rozległością ale przez to brakuje mu tej ulotnej atmosfery dawnych wieków,którą wyraźnie czuliśmy w Koprzywnicy. Do kościoła zerknęliśmy jedynie w krótkiej przerwie między kolejnymi ślubami. A podobno majowe małżeństwa nie są szczęśliwe...Wewnątrz świątynia jest mniej strojna od jędrzejowskiej ale przez to chyba bliższa swojemu pierwowzorowi. Ciekawa jest ekspozycja muzealna w dawnym kapitularzu jednak, podobnie jak w pozostałych opactwach,brakuje mi w niej informacji o działalności gospodarczej cystersów a to jest ich największym wkładem w polskie dzieje. Zalew sulejowski nie jest obstawiony szczelnie ośrodkami broniącymi „intruzom” dostępu do wody. Bez problemu dało się znaleźć przyjemną i niemal bezludną zatoczkę na skraju lasu. W pogodne popołudnie siedzieliśmy do późna nad wodą zabawiając się w Maneta i tworząc „Kolację na trawie” z tą różnicą,że muza, ze względu na temperaturę powietrza, pozostała w garderobie

Zamek w Drzewicy był zamknięty na głucho ze względu na prace budowlane prowadzone przez właściciela. Obiekt robi jednak imponujące wrażenie z zewnątrz. Wysokie mury wyglądają tak jak powinien wyglądać zamek w każdej szanującej się hollywoodzkiej produkcji Na sam widok odechciewa się szturmu. Ciekawy jest też gotycki kościół św.Łukasza o charakterze obronnym, o czym świadczą otwory strzelnicze w wysokiej wieży nad kruchtą.

W Smardzewicach obejrzeliśmy kościół i klasztor franciszkanów a potem był kilkukilometrowy spacer przez piękne lasy do ośrodka hodowli żubrów. Nie ukrywam,że zrobiły na mnie mniejsze wrażenie niż widok bizonów w Kurozwękach. Tereny są idealne do turystyki rowerowej i to jest pomysł na następną wizytę. Po stronie plusów należy zapisać ponadjurajską czystość na turystycznych trasach.

[ze względu na problemy techniczne ze sprzętem część ilustracji pochodzi ze stron internetowych ]

_________________
Idiotów na świecie jest mało, ale są tak sprytnie rozstawieni że spotykasz ich na każdym kroku...

Towarzystwo Jurajskie
http://www.jura-pilica.com

Fajnie, fajnie! Dolina Pilicy nie tylko przy źródłach ciekawa, pełna historii i przyrody. Raz się wybrałem w te strony na rowerku, dotarłem do Sulejowa a po drodze Przedbórz.

_________________
TJ

Rower jest tam najlepszym środkiem turystycznej komunikacji. Oprócz oficjalnych ścieżek rowerowych jest mnóstwo leśnych dróżek,którymi nieraz da się szybciej i ciekawiej dojechać do celu niż samochodem. Teren jest płaski więc jeździ sporo ekip rodzinnych z małymi rowerzystami.

_________________
Idiotów na świecie jest mało, ale są tak sprytnie rozstawieni że spotykasz ich na każdym kroku...

Towarzystwo Jurajskie
http://www.jura-pilica.com

W Smardzewicach zaintrygował nas napis na cokole figury Matki Boskiej Niepokalanej stojącej przed klasztorem. Po powrocie poszukałem informacji o tym wydarzeniu.

17 października 1888 roku na Kursko-Charkowsko-Azowskiej linii kolejowej doszło do katastrofy pociągu, w której, pomimo wielu ofiar ,podróżujący pociągiem Car Aleksander III i członkowie jego rodziny nie odnieśli żadnych obrażeń. Uznano, że cudowne ocalenie rodziny cesarskiej nastąpiło za przyczyną opatrzności Boskiej. Na życzenie parafian Smardzewic, odprawione zostało nabożeństwo dziękczynne za cudowne ocalenie Najjaśniejszego Pana. Postanowiono z dobrowolnych ofiar postawić koło kościoła pomnik z odpowiednim napisem. Umieszczono na nim również informację o tym,że 12 lat wcześniej Aleksander III mieszkał przez 11 dni w miejscowym klasztorze. W świetle wpajanych nam przez lata informacji o nienawiści ludu żywionej wobec caratu całe to wydarzenie może budzić zdziwienie. Jednak kiedy weźmiemy pod uwagę,że dla prostego chłopa car był tym,który ukazem z 1864 roku dał mu ziemię wyrazy hołdu nie dziwią już tak bardzo.

Hasło nie wierzcie w pisane jest ponadczasowe

_________________
Idiotów na świecie jest mało, ale są tak sprytnie rozstawieni że spotykasz ich na każdym kroku...

Towarzystwo Jurajskie
http://www.jura-pilica.com

Na koniec tradycyjnie kilka pilickich akcentów mniej lub bardziej związanych z trasą wycieczki.

Najstarszy znany dokument,w którym pojawia się nazwa Pilica związany jest z Sulejowem. Dokument księżnej Grzymisławy z roku 1227 dotyczy nazwy rzeki i nadaje sulejowskim cystersom prawo łowienia bobrów w rzece Pylitia. W roku 1229 papież Grzegorz IX potwierdzając nadania dla cystersów wymienia prawo łowienie bobrów i ryb w rzece Pilcha.

Istnieje również pewien mało znany związek Pilicy z cystersami. Kiedy w roku 1819 zakon ten został skasowany, działalność duszpasterską w Jędrzejowie prowadzili ojcowie reformaci.Od 1829r. obowiązki duszpasterskie w kościele jędrzejowskim przejął o. Jukundyn Czerwonka,późniejszy gwardian pilickiego klasztoru [1841-1842] i prowincjał.

_________________
Idiotów na świecie jest mało, ale są tak sprytnie rozstawieni że spotykasz ich na każdym kroku...

Towarzystwo Jurajskie
http://www.jura-pilica.com