Bardzo możliwe, że taka geneza mogła być. Chociaż ja bym wolał ciekawszą, z odrębnym dawnym (sprzed epoki tych ksiąg wieczystych) folwarkiem w dzisiejszym Gorzkowie Starym:).

Godzimir, a mam pytanie czy może przy swoich ustaleniach przeglądałeś jakiekolwiek księgi z nazwą "Niegowa"? Ja jak dotąd przeglądałem Zdów, Hucisko, Tomiszowice, Tomiszowice Szlacheckie, Antolka, Bobolice, Postaszowice i Kotowice-Mirów.

A czy w księgach z Bobolic było coś o Gadomskich?

Kojarzę nazwisko, ale bardziej z ksiąg o tematyce Tomiszowice Szlacheckie/Antolka. Księgi Bobolic są te "nowsze" (nie ma oczywiście "starej" księgi Dóbr Bobolice - czyli tej niejako pierwotnej). Posprawdzam dokładnie i dam znać za jakiś czas.

Mam to zapisane tylko nie wiem gdzie to było zamieszczone. Prawdopodobnie w TGZC.

"...Tomiszowice/Tomiszowice Szlacheckie

Tomiszowice Szlacheckie kupił Franciszek Gorczycki w 1873 r. od Antoniny Gadomskiej. Dokument w AP w Łodzi, zespół Izba Skarbowa Piotrkowska, sygnatura akt 39/23/9723, zaświadczenie o rozdzieleniu dóbr (o oddzieleniu majątku) zwanych Tomiszowice Szlacheckie, tekst po polsku dosłownie taki (tylko daty i kwotę w rublach wstawilem cyframi reszta jest dosłownym cytatem):

"(...)
Dobra ziemskie Tomiszowice Szlacheckie od dóbr głównych Bobolice odłączone według mapy przez leometrę A. Grabiańskiego sporządzonej, protokołu okopcowania w zbiorze dowodów dóbr Tomiszowice pod N 1.2 złozonych oraz regestru pomiarowego w zbiorze dowodów dóbr Bobolice pod N 124 złożonego - mające rozległości gruntów folwarcznych morgów miary nowopolskiej sześćset w okręgu Lelowskim powiecie Bendzińskim Guberni Petrokowskiej położone.
Co tu wskutek segregacji dóbr w Księdze Wieczystej dóbr Bobolice i wniosku w Księdze tej z dnia 24 Grudnia 1875 / 5 Stycznia 1876 zeznanych wpisano (...)
Franciszek Gorczycki dobra te od dóbr Bobolice odłączone i poprzednio do Antoniny z Broniewskich Gadomskiej należące kupił na własność swoją od Antoniny Gadomskiej (...) mocą kontraktu kupna i sprzedaży dnia 10 / 22 Sierpnia 1873 roku przed Władysławem Różyckim Regentem w Żarkach sporządzonego za sumę szacunkową ryczałtowo i dobrowolnie Rubli srebrnych 20 tys. 450 ustanowioną
(...)"

Natomiast mąż Antoniny z Broniewskich Gadomskiej, Adolf Gadomski w dniu śmierci 11 września 1902 roku był właścicielem Zdowa.(wg aktu zgonu)

Powyższy fragment w cudzysłowie jest z wiejskiej książki o wsi Antolka w gminie Niegowa , być może nawet go wstawiłem na TGZC lub ktoś inny. Ale tam nie ma danych z ksiąg wieczystych SR w Myszkowie jeszcze.

Poniżej przykładowe dane z księgi dot. Bobolic:

Księga o nazwie Bobolice 6b

Księga Kolonii Bobolice Nr I założona wg zapisu dla tej kolonii właśnie, 8 listopada 1895 r.

Jako właściciel wpisana jest Antonina Ignatiewna Gadomska zd. Broniewska, żona Adolfa Michaiłowicza Gadomskiego, kupiła posiadłość Bobolice z przynależnościami Tomiszowice, Zdów, Ogorzelnik, Hucisko oraz posiadłość Niegowa z przynależącymi Moczydła i Łutowiec, oraz posiadłości folwark Zdów A i folwark Zdów B od Feliksa Jarzyńskiego w dniu 19/31 stycznia 1864 r. za sumę 97.500 rubli, akt u rejenta Iwana Różyckiego (nie napisano gdzie, natomiast z zapisu w innej księdze wynika, że to "rejent okręgu lelowskiego").

Z tego wydzielono Kolonię Bobolice I i ww. Antonina przy udziale ziemskiego banku włościańskiego sprzedała ją dla 11 gospodarzy (są ich dane) za sumę 3600 rubli, w dniu 31 października/12 listopada 1895 r., akt u notariusza Karola Filipskiego (lub jakoś podobnie) w Piotrkowie. Mapa w załączeniu. Ta część graniczyła z działkami Kroczyc i Rzędkowic, czyli to południowo-wschodnia strona.

Podobne zapisy do sprzedaży części są w Bobolice 6a (nie ma mapy) i Bobolice 6e (jest mapa).
Całość mogę wysłać przez wetransfer oczywiście.

Bardzo dziękuję za odpowiedź.
Wygląda na to, że gdy tylko będę miał wolne to czeka mnie wyjazd do Częstochowy. Ale to już w przyszłym roku. Przy okazji będzie można pomodlić się w Klasztorze na Jasnej Górze.

Pozdrawiam,
Tomek

Dobra Bobolice nabyła Antonina z Broniewskich Gadomska żona Adolfa Gadomskiego 31.01.1864 r. łącznie z dobrami Niegowa od Feliksa Jarzyńskiego za 97.500 rubli.
Po śmierci Antoniny Gadomskiej należące do niej dobra przeszły na jej wnuków: 1. Felicja Łącka córka Oskara z domu Mencel w połowie; 2. Urszula Zofia Trzcińska córka Alfreda z domu Moes w 1/4; 3. Wanda Janina Moes córka Alfreda w 1/4. Zapisano 24.07.1908 r.
Bolesław Świderski syn Franciszka nabył Bobolice od trzech wyżej wymienionych spadkobierczyń 18.04.1912 r. za 2500 rubli.
W czasie posiadania tych dóbr przez Antoninę Gadomską znaczna ich część została rozsprzedana w postaci mniejszych i większych parcel.

Dobra Niegowa od Antoniny z Broniewskich Gadomskiej nabyło małżeństwo Marcin i Katarzyna z Chwalbińskich Zarankiewicz 14.01.1869 r. za 26.400 rubli.

Dobra Bobolice i Niegowa były wyprzedawane po kawałku od końca XIX wieku. Na początku XX wieku główne ich części dostają się przeważnie w ręce Żydów, którzy już parcelują je ostatecznie.
Oczywiście dobra Bobolice i Niegowa należały na początku XIX w. do Męcińskich. Wojciech hr. Męciński nabył je 29.05.1806 r. od Jana hr. Męcińskiego za 700.000 zł.
Towarzystwo Kredytowe Ziemskie wystawiało dobra Niegowę na licytacje. W końcu dobra Niegowa należące do Wojciecha hr. Męcińskiego zostały sprzedane na licytacji 12.06.1845 r. za 60.226 zł i 20 gr. Nabył je Tomasz Jarzyński, a po jego śmierci 27.05.1855 r. dobra Niegowa i Bobolice przejął jego syn Feliks Jarzyński.
Dobra Bobolice nabył Tomasz Jarzyński od Wojciecha hr. Męcińskiego 17.02.1838 r. za 10.000 zł.

Numery ksiąg wieczystych dobra Niegowa:
Nr rep hip 74 Dobra ziemskie Niegowa (2 tomy)
Nr rep hip 76k Część dóbr Niegowa litera A
Nr rep hip 76f (rosyjskie f) Część dóbr Niegowa litera B

Numery ksiąg wieczystych dobra Bobolice:
Nr rep hip 3 Dobra ziemskie Bobolice, Tomiszowice, Zdów, Ogorzelnik i Chucisko (2 tomy)
Nr rep hip 6a Część dóbr Bobolice
Nr rep hip 6b Kolonia w majątku Bobolice Nr 1
Nr rep hip 6e Majątek Kolonia Bobolice nr 2
Nr rep hip 6d Część dóbr ziemskich Bobolice „Dąbrowa i Leszczyny”

O, dziękuję za wyjaśnienie tematu ksiąg Niegowy! Dziś nawet dzwoniłem do SR, ale nie mieli czasu szukać, a poza tym i tak nie można przeglądać tych ksiąg "do odwołania" z powodu braku pracownika archiwum.

Pytanie mam jeszcze, czy Godzimir pamiętasz może, czy w księgach Niegowy była mapa z podziałem na działki/sprzedaż miejsca zwanego Bukowiec? Teoretycznie podział powinien nastąpić przed rokiem 1891 lub w tym właśnie roku. Ale też mogły to być ziemie nadane przy okazji uwłaszczenia - nie wiem, orientacyjnie tylko pytam.

A do TomekSz1 - czy przy okazji zbierania danych Gadomskich i Antoniny Gadomskiej spotkałeś się z jakąkolwiek informacją, przekazem, dokumentem, by od "tej" Antoniny wzięto nazwę folwarku Antolka?

Mam dziwne wrażenie, że Feliks Jarzyński wiedział co się ukaże miesiąc później (2 marca 1864 roku), a Państwo Gadomscy nie wiedzieli i nie przypuszczali.

Niestety nie pamiętam już czy w księgach Niegowy była mapa miejsca zwanego Bukowiec. Przeglądałem te księgi już dawno temu i wtedy nawet nie pozwolili mi tych ksiąg fotografować. Teraz chyba jest z tym łatwiej. Skoro brakuje im pracownika archiwum to może ktoś z nas się zatrudni na pewien czas ? A tak poza tym to sądzę, że jak przyjdzie nowy pracownik i zanim rozkmini, gdzie to wszystko leży i na jakiej półce to minie trochę czasu. U nich jak bywałem to niektóre księgi niby mieli w spisie, że są, a twierdzili, że nie mogą znaleźć i mi nie przynosili. Poza tym część ksiąg i dokumentów mieli w totalnej rozsypce luzem i sami nie wiedzieli z jakich ksiąg pochodzą bądź jakich nieruchomości ziemskich czy wiejskich dotyczą. Dekady bałaganu od czasów PRL w starych księgach wieczystych zrobiły swoje. Poza tym we wszystkich wydziałach ksiąg wieczystych w Polsce opowiadają tę samą historię: w okresie PRL geodeci wchodzili sami do pomieszczenia z księgami, wybierali sobie daną księgę i przeglądali. Ponieważ nie było xero ani cyfrowych aparatów fotograficznych to zabierali sobie stare mapy, ale często ich już nie zwracali. Teraz te stare mapy mogą być u potomków tychże geodetów, albo zostały wyrzucone, albo sprzedane na allegro. Kiedyś kolega mówił mi, że przeszło 10 lat temu stare mapy z okolic Myszkowa widział na allegro. Aczkolwiek nie był w stanie powiedzieć jakichś większych szczegółów o tychże mapach.
Jeżeli chodzi o notariusza Jana Różyckiego to był to notariusz z Żarek. Było dwóch notariuszy w Żarkach o nazwisku Różycki w XIX w. Być może ojciec i syn? Akta tych notariuszy znajdują się w archiwum państwowym w Częstochowie:
nr zespołu 430 Akta notariusza Władysława Różyckiego w Żarkach [1865] 1866 - 1885. 52 jednostki.
nr zespołu 570 Akta notariusza Jana Roli Różyckiego w Żarkach [1808] 1826 - 1865. 49 jednostek.
Sądzę, że jest to kopalnia wiedzy o stosunkach własnościowych i społecznych na terenie szeroko pojętej ziemi myszkowskiej, a nawet i dalszych okolic. Nikt jak do tej pory nie dokonał całościowej analizy akt zgromadzonych u tych notariuszy. Nikomu nie starczyło czasu i cierpliwości. To byłoby w tym przypadku 101 grubych ksiąg z aktami notarialnymi. Nie byli to jednakże jedyni notariusze w Żarkach. Byli jeszcze inni:
nr zespołu 567 Akta notariusza Ignacego Główczewskiego w Żarkach [1808] 1811 - 1820 [1822]. 13 jednostek.
nr zespołu 569 Akta notariusza Aleksandra Molskiego w Żarkach [1814] 1821 - 1826. 7 jednostek.
nr zespołu 571 Akta notariusza Bolesława Szmidta w Żarkach 1886 - 1887. 7 jednostek.
nr zespołu 572 Akta notariusza Stefana Zlasnowskiego w Żarkach 1887 - 1892. 19 jednostek.
nr zespołu 573 Akta notariusza Eugeniusza Trojanowskiego w Żarkach 1892 - 1900. 43 jednostki.
Wymieniłem tylko notariuszy XIX wiecznych, a byli też XX wieczni. Niestety od roku 1878 w aktach notarialnych i księgach wieczystych pojawia się język rosyjski co bardzo utrudnia sprawę. Może ktoś kiedyś da radę przebić się chociaż w tych aktach do roku 1878. Sam próbowałem się za to wziąć i zacząłem od notariusza Główczewskiego, ale nawet to mnie przerosło. Aczkolwiek było to jeszcze w czasach, gdy w archiwach nie wolno było fotografować. Teraz może przeglądanie tych ksiąg poszłoby dużo szybciej i sprawniej.
Ciekawa hipoteza z tym, że Feliks Jarzyński wiedział, że miesiąc po sprzedaży pojawi się ukaz uwłaszczeniowy. Mógł już mieć jakieś przecieki od władz więc wolał pozbyć się majątku i sprzedać go za cenę, której nie uzyskałby po uwłaszczeniu.

Równie ciekawą przygodę z transakcją i jej terminem miał ojciec Feliksa Jarzyńskiego, Tomasz. W załączeniu informacja na ten temat pochodząca ze wspomnień Józefa Tadeusza Louisa.

No z tym zatrudnieniem się w archiwum to nie jest zły pomysł, tylko trzeba na emeryturze być najpierw:), pewnie pensja tam nieciekawa jest, więc mogą być trudności ze znalezieniem pracownika. No właśnie, na dokumenty w rozsypce to konieczny byłby archiwista totalny hobbysta, by mieć i jakąś orientację "co do czego pasuje" i mieć satysfakcję ze składania w całość bez pośpiechu itp.
Też się spotkałem, że mieli w spisie coś, czego w archiwum nie było.

Nie da się amatorsko i hobbystycznie całości wielkich akt przeanalizować i jeszcze rozpowszechnić, to by musiała robić wielka instytucja i z zabezpieczeniem finansowym, ale odbiorców takich ustaleń nie byłoby dużo, więc nie ma na to co liczyć. Tzn. czasem robią potomkowie dawnych właścicieli, tylko trudno to znaleźć (ale tu na forum też były o tym wzmianki).

Z ostatnich ciekawostek, to jak wyczytałem, Kazimierz i Tomasz Makulscy, właściciele Postaszowic-Gorzkowa w II poł. XIX w., zamieszkiwali w miejscach o nazwach Wrocieryż i Lasków (okolice Jędrzejowa). A Marcin Zarenkiewicz (Postaszowice-Gorzków) podobno był malarzem z Częstochowy . Możliwe, że tam ktoś o nich coś zbiera, podobnie jak o Bogdańskich (właścicielach Kotowice-Mirów) tworzą coś tam w Miłkowicach.

Ostatnio od osoby prywatnej dostałem tez mapę kawałka Niegowy dokumentującą sprzedaż z roku 1891 właśnie, nie wiem jaka była jej droga wyjścia z ksiąg wieczystych, bo to wielokrotna kopia z kopii, a właściciele pierwotnej kopii nie żyją.

Akta notariuszy w takiej ilości przekraczają oczywiście możliwości przeciętnego hobbysty. Ja się nawet nie zabieram za to. Natomiast wiele osób "coś tam" zbiera, potem umierają, zostaje po nich prywatne archiwum i często jest potem utylizowane, gdy następcy akurat nie kontynuują pasji. M. in. dlatego się staram (z pomocą paru innych osób) choćby podstawowe rzeczy z ksiąg wieczystych dot. wsi, z przekształceń własnościowych z dóbr ziemskich na prywatnych rolników, w ogólnie mówiąc "niegowskim" (choć nie tylko) terenie jakoś upowszechniać, bo mi to nie zalegało w domu i w komp. niewykorzystane.

Jeśli by wziąć okoliczny niegowski teren, to wcale nie jest tak z tym źle (mam na myśli nieskomplikowane w odczytywaniu akta w AP i KW) dot. Postaszowice-Gorzków, Kotowice-Mirów, jest nieco od dobrach Bobolice, tu jak przedmówcy piszą, da się coś ustalać nt. Niegowy i Mzurowa (nie ma w KW niestety Trzebniowa - tak mi powiedziano). Ale i tak tego co już jest, gdy się to jeszcze pouzupełnia o jakieś inne sprawy i okresy historyczne, choćby z wojen I i II, starczy na parę lat zabawy.

Uwłaszczenia w jakiejś formie musiano się dość powszechnie spodziewać i przecieki na pewno były, tylko się wolniej rozchodziły

Księga wieczysta Trzebniowa miała nr rep hip 119. Istotnie nie mają jej w sądzie w Myszkowie. Nie wiadomo kiedy przepadła, ale zapewne w okresie PRL. Pewnie jakiś geodeta zabrał ją wraz z mapą i już nie zwrócił. Może ta księga jest wśród niezidentyfikowanych dokumentów w rozsypce. Ktoś musiałby się im przyjrzeć, oczywiście jakiś pasjonat hobbysta, bo przecież pracownikom sądu na tym nie zależy. Jest też możliwość, że księga Trzebniowa znajduje się w innym sądzie. Już się spotkałem z tym, że w Częstochowie było kilka ksiąg z innych, sąsiednich powiatów. Trzebniów może być więc w Będzinie, Zawierciu, Częstochowie, a może jeszcze w jakimś innym sądzie. Co ciekawe sąd w Zawierciu przekazał część starych ksiąg do archiwum w Katowicach. Niestety spis tych ksiąg dostępny na szukajwarchiwach podaje tylko numery ksiąg, ale nie nazwy. Nie wiem czy dopiero na miejscu w archiwum w inwentarzu podane są też nazwy? Ale i tak nie ma tam numeru 119. Jest jeszcze sąd w Będzinie. Generalnie to kiedyś był to powiat będziński, dopiero później wyłonił się zawierciański, a jeszcze później myszkowski.
W ogóle to stare księgi wieczyste powinny być już od dawna w archiwach państwowych. Niestety nie ma żadnej ustawy, która obligowałaby sądy do oddawania tych ksiąg do archiwów. Po prostu mogą sobie u nich leżeć, aż do końca świata, a jak sądy przekazują je do archiwów to tylko dlatego, że brakuje im miejsca na nowe księgi wieczyste, których jak wiadomo ze względu na rosnące zadłużenie społeczeństwa, wciąż przybywa.
Akta notariuszy istotnie przekraczają możliwości przeciętnego hobbysty. Ogrom materiału paraliżuje, byłoby to zadanie niezwykle czasochłonne. Może kiedyś w przyszłości akta notarialne będą na zasadzie grantów przeglądane przez zespoły osób, analizowane i indeksowane. Całość będzie też zeskanowana. To jest niesamowity materiał badawczy. Można zrobić do notariuszy indeksy: osobowy, geograficzny, zawodowy, narodowościowy, stanowy itp. Po roku 1864 wielu chłopów zaczęło sporządzać akta notarialne o których pamięć w rodzinie z czasem zaginęła. Teraz dla ich potomków byłaby to gratka. Także myślę, że wbrew pozorom odbiorców takich ustaleń trochę by się znalazło, bo teraz nikt nie szuka u notariuszy swoich przodków, bo musiałby przejrzeć setki opasłych ksiąg. Sądzę jednak, że indeksowanie notariuszy, to jest jak na razie daleka przyszłość, może 30 albo 50 lat.
Są osoby, które przez całe życie coś tam zbierają i istotnie po ich śmierci trafia to potem albo na śmietnik albo leży w jakiejś szafie czy strychu i nikt do tego nie zagląda. Dobrze, jest aby w miarę na bieżąco gdzieś publikować to co się znajdzie, aby to nie zaginęło.
Makulscy to dość szeroko rozrodzona rodzina. Właścicielami dóbr Dzierzgów, Kossów i Bichniów byli Makulscy. To jest parafia Dzierzgów i na miejscowym cmentarzu są ich nagrobki.

z tego co ja wiem, wiekszość dokumentów w latach 50-tych koncentrowano w Łodzi. Nieco ostało się w Piotrkowie ( bo to było blisko). Resztki ocalałych papierów ( zbiórka makulatury ) wylądowało w archiwach wojewódzkich, ale w 1975 roku - jak wiadomo - nastąpiła reorganizacja.
Sam szukam do dziś obiektów, które "zniknęły" z map . Bezskutecznie

_________________
Maciej Rodziewicz

Ukazało się ogłoszenie o sprzedaży dworku w Połomii. Jako adres podano: Żarki, ul. Myszkowska 100. Istotnie jak sprawdziłem w mapach google to znajduje się tam taki obiekt. Sprzedawcą jest Anita Bielecka - Rózga.
Oto link do ogłoszenia:
https://www.otodom.pl/pl/oferta/urokliw ... OK_yyZgUHs
Natomiast na facebooku w grupie Dwory i Pałace Polski ta sama pani pod nickiem Anita Anita dodała następujący wpis:
Witam,
jeśli o dworkach mowa, to mam przyjemność być właścicielką jednego z takich dawnych rodzinnych posiadłości z niejedną ciekawą historią w tle.
Dworek powstał przed wojną - między 1928, a 1935 rokiem.
Posiadłość została podarowana przez mojego pra, pra dziadka Józefa Kubalkę ( który ocalił obrazy Matejki "Batory pod Pskowem", "Rejtan", "Unia Lubelska"- ale to już inna historia) jego córce - Władysławie Olszewskiej.
To tutaj w czasie II wojny światowej na granicy Myszkowa i Żarek miał swój apartament osławiony komendant żandarmerii niemieckiej – Julian Schubert, zwany „krwawym Julkiem” (zabity później przez partyzantów AK w Janowie) - jak potwierdza Pan Maciej Świderski w swojej publikacji.
To tutaj urodził się mój tato, jako owoc wojennej miłości i mezaliansu dziedzica bogatej rodziny Kubalków z biedną dziewczyną ze wsi.
To tutaj ściągały tabory cygańskie - jakoby z powodu kolejnej zakazanej miłości w mojej rodzinie do Cyganki, ale tej "rewelacji" niestety chyba nikt już nie potwierdzi.
Dworek skrywa niejedną tajemnicę....
i czeka na nowego właściciela, który nada mu splendoru, na który zasługuje.
Żarki, Jura Krakowsko-Częstochowska
Na zdjęciach - właściciele dworku: Józef Kubalka z żoną, córka Władysława Olszewska
Na tej grupie na zdjęciach umieszczono jedno współczesne zdjęcie dworku i jedno Józefa Kubalki i jedno Władysławy Olszewskiej.
Ponieważ jak sądzę ogłoszenie o sprzedaży tego dworku zniknie po jego sprzedaży, a tym samym link do ogłoszenia będzie nieaktywny więc wpiszę tutaj to ogłoszenie, aby nawet za 10 czy więcej lat można je było przeczytać:
Urokliwy dworek przy lesie i Potoku na Połomii. 380 000 zł (1680 zł za m 2)
Szczegóły ogłoszenia:
Powierzchnia działki: 1 750 m²
Powierzchnia: 225 m²
Rynek: wtórny
Liczba pokoi:7
Rodzaj zabudowy: dworek/pałac
Liczba pięter: 2 piętra
Rok budowy: 1939
Pokrycie dachu: blacha
Opis:
Bez prowizji!
Historyczny dworek z 1935 roku o łącznej powierzchni użytkowej 184 m2 na granicy miejscowości Żarki i Myszków, posadowiony na działce 1750m2.
Przepiękny teren wraz z lasem oraz rzeczką na granicy posiadłości, druga linia zabudowy.
Możliwości inwestycyjne nieruchomości:
- 7 pokoi lub 3 samodzielne mieszkania - mieszkania/pokoje na wynajem dla pracowników/ biura.
- bardzo romantyczne miejsce do życia w autentycznym dworku sprzed wojny.
- usługi publiczne dla ludności
- teren w 50% można wykorzystać pod budowę wielorodzinną, deweloperską: pod klimatyczne osiedle mieszkaniowe z własnym parkiem i rzeką
(przy zakupie całości gruntu w cenie 1,35 M PLN)
Adres: Żarki Myszkowska 100, dz.n. 2694/5
Dane techniczne
Dach - z doskonale zachowaną więźbą, pokryty deskami i blachą (cynkową i ocynkowaną).
Nowe plastikowe rynny.
Nowe okna plastikowe.
Ściany zewnętrzne z kamienia - ponad 50 cm grubości, ściany wewnętrzne z cegły.
Wymiary bryły budynku: ok. 14x12 cm
Fundamenty: murowane z kamienia
Stropy drewniane,. Podłoga drewniana - z legarami, bez wylewki, nad piwnicą ceglane łukowe.
Podpiwniczenie w 1/3 budynku - ok. 41m2.
Doprowadzona instalacja elektryczna, ogrzewanie centralne – piec węglowy, kanalizacja i woda miejska.
W realizacji linia gazu ziemnego - kwiecień 2021 r.
Pomieszczenia
Parter:111m2 - wys. 2,80m (korytarz, kuchnia, łazienka, 5 pokoi)
Piętro: 73m2 pow. użytkowej - wys. 2,50m - brak skosów w części mieszkalnej (korytarz, kuchnia, łazienka, 2 pokoje, 4 x strych)
Piwnica: 41 m2 pow. użytkowej - wys. 1,90m
Obecna cena podana jest dla dworku i ok. 1750 m2 gruntu. Można zakupić większy teren podzielony na działki po ok. 1200-2500m2.
Całkowita powierzchnia posiadłości to ok. 1,8 ha gruntu, który może być dodatkowo zakupiony jako rozszerzenie rezydencji
lub jako teren deweloperski pod klimatyczne osiedle mieszkaniowe z własnym parkiem i rzeką.
Cena całości to 1 350 000 zł.
MPZP: ca. 55% terenu przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową i usługi, 11% – las, 34% – łąki i pastwiska.
Zgodnie z zapisami mpzp obszar przeznaczony pod zabudowę może być wykorzystany pod zabudowę jedno- i wielorodzinną (ok. 3800 PUM), usługi podstawowe oraz użyteczności publicznej. obiekty i pomieszczenia usług podstawowych i użyteczności publicznej,
Podstawowe parametry:
powierzchnia zabudowy: 40%,
intensywność zabudowy: 0,05 – 0,4
powierzchnia biologicznie czynna: min. 40%,
maksymalna wysokość zabudowy: budynki – 10,5 m, budowle – 15,0 m, obiekty małej architektury – 6,0 m,
kąt nachylenia dachu: 20°÷45° oraz 20°÷75° w przypadku realizacji dachu mansardowego
gabaryty obiektów: - maksymalna szerokość elewacji frontowej w zabudowie wolnostojącej – 20,0 m, w zabudowie bliźniaczej – 30,0m, w zabudowie zwartej – 60,0 m.
Do działki prowadzi utwardzana droga gminna (60m do głównej drogi asfaltowej) oraz droga wewnętrzna prywatna we współudziale.
Teren suchy, piaszczysty, las iglasty, Potok Leśniówka obok.
Tereny Żarek przynależą do Jury Krakowsko-Częstochowskiej – popularnego miejsca turystycznego oraz graniczą z miastem Myszków.
0% prowizji od kupującego!
Zapraszam serdecznie na bezpłatną i niezobowiązującą prezentację.
Anita Bielecka-Rózga
tel. 507 033 285
DODATKOWE INFORMACJE |
Prąd: jest |
Gaz: w drodze dojazdowej |
Woda: ciepła - bojler elektryczny |
Ogrzewanie: centralne |
Kanalizacja: miejska |
Nadaje się na biuro: TAK |
Instalacje: ELEKTRYCZNA |
Balkon: taras |
Liczba balkonów: 2 |
Tarasy: taras duży |
Liczba tarasów: 1 |
Powierzchnia ogródka [m2]: 1700 |
Ukształtowanie działki: płaska |
Kształt działki: prostokąt |
Rodzaj domu: dworek |
Pokrycie dachu: blacha |
Powierzchnia użytkowa [m2]: 184 |
Podpiwniczenie: tak |
Rok budowy: 1939 |
Liczba pokoi: 7 |
Zapraszam serdecznie na prezentację. Anita Bielecka-Rózga tel. 507 033 285 ​​​​​​​*Powyższa oferta ma charakter informacyjny i nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 Kodeksu Cywilnego oraz innych właściwych przepisów prawnych.